توسل
ارتباط با امام زمان و توسل به او
ارسال شده توسط Homam در یکشنبه, ۱۳۹۹/۰۴/۰۱ - ۰۸:۱۹نظر ائمه علیهم السلام با توجه به اتفاق اخیر (ویروس کرونا) در مورد امید بستن به غیر خدا چیست؟
ارسال شده توسط alxes در پنجشنبه, ۱۳۹۸/۱۲/۲۲ - ۱۷:۲۴تناقض میان «لاتنفعها شفاعة» و شفاعت
ارسال شده توسط صادقیه در جمعه, ۱۳۹۸/۰۲/۲۷ - ۲۲:۵۸درقرآن تعبیر"لاتنفعها شفاعه"آمده است بااین حساب توسل وشفاعت رامعنا کنید
نتیجه نگرفتن از توسل به اولیای الهی
ارسال شده توسط صادقیه در شنبه, ۱۳۹۷/۱۲/۱۱ - ۱۳:۳۷ظاهراخدابرای اولیا ومعصومین که واسطه های کرامات الهی هستندوبندگان ارزشی قائل نیست گاه می شودیک معصوم یایک عارف الهی واسطه خیراست اماچراخدابه خاطراین بنده فیض ورحمت خودرادریغ می کندیامگرخیروصلاح معصوم جداازصلاح خدااست
توضیح درباره معنای توسل
ارسال شده توسط no0thing در دوشنبه, ۱۳۹۷/۰۹/۲۶ - ۱۰:۰۶به نام خدا
با سلام خدمت شما
بنده دو رویکرد در باره با توسل را مطرح می کنم و از کارشناسان محترم خواهش دارم راهنمایی کنند :
1- کمک خواستن از غیر خدا درصورتی که شما مستقل از خدا برای آنها قدرت دخل و تصرف قائل نباشید هیچ اشکالی ندارد . و حتی اگر بر فرض محال فردی که از او درخواست استغاثه میشود ( مثل ائمه اطهار (ع) ) هم قادر بر
انجام خواسته شخص نباشد هیچ اشکال ندارد و مانند این است که شما در زندگی روزمره از شخصی در خواست کمک کنید و ان شخص توان آن کار را نداشته باشد .
2- هنگامیکه خداوند فرموده است که جز من کس دیگری را نخوانید دیگر هیچ جایی برای دخالت عقل نیست و عقل مستقلا نمیتواند در این امور وارد شود. برای مثال عقل مستقلا نمیتواند بفهمد که روزه و نماز واجب است و ....... .
پس هنگامی که خداوند فرموده است که جز من کس دیگر را نخوانید ما هم باید اطاعت کنیم.
به نظر بنده شماره اول صحیح است اما با این حال در خواست راهنمایی بیشتر دارم.
ترک عادات
ارسال شده توسط فهیمه. در یکشنبه, ۱۳۹۵/۰۳/۰۹ - ۱۱:۴۸با عرض سلام خدمت شما کارشناس گرامی
برای ترک عادت نسبت به رذایل اخلاقی چه راهکارهایی را پیشنهاد می کنید زیرا عموما راهکارهای ترک رذایل گفته می شود اما آنچه باعث عدم موفقیت ترک رذایل است عاداتی است که نسبت به انجامشان پیدا کرده ایم. برای ترک این عادات چه پیشنهادی دارید؟
شبهه ای در مورد توسل: امام مهربان تر از خدا !
ارسال شده توسط Mirgholami در شنبه, ۱۳۹۶/۰۶/۱۸ - ۲۱:۳۹سلام.
وقت دوستان بخیر.
از اونجاییکه قبلاً هم سؤالاتم رو در این انجمن میپرسیدم و به جواب میرسیدم، گفتم دوباره مزاحم اساتید محترم بشم.
مدتی هست که دربارهی موضوع توسل به ائمه ذهنم درگیر شده.
در جهت صحه گذاشتن بر این قضیه، معمولاً دلایل زیر عنوان میشه:
- خدا حاجات و خواستههای ما رو به برکت وجود ائمه (و توسل به ایشان) برآورده میکنه.
- گناهان ما یکی از دلایل برآورده نشدن حاجات هستند و چون ائمه در پیشگاه خدا دارای احترام ویژهای هستند، بههمین دلیل سبب جریان فیض میشوند.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
نمیدونم چرا با خوندن این دلایل دلم راضی نمیشه.
انگار یا باید دلایل بیشتری در این مورد بهم گفته بشه یا اینکه همین دلایل از منظر دیگهای بهم توضیح داده بشه!
نمیگم اهل توسل نیستم، چرا، ساکن مشهدم، حرم زیاد میرم و تا حالا خیلی زیاد به امام رضا (ع) متوسل شدم.
اما هنوزم که هنوزه عمق مطلب رو نمیگیرم گویا!
زمانی که بابت خواستهام مثلاً به امام رضا توسل میکنم، احساس میکنم ایشون رو مهربونتر از خدا فرض کردم و گویا با یک خدای عصبانی طرف هستم و باید حتماً کسی رو جلوی خودم داشته باشم تا ریشسفیدی کنه و کارم راه بیافته.
احساس میکنم یک غریبهی تمامعیار با خدای خودم هستم و حرفام فقط وقتی به درگاهش میرسه که امضای ضمانت کسی پای اون برگه باشه.
- وقتی من خواستهای از خدا دارم، آخه چه کسی نزدیکتر از خدا به من؟
- وقتی خدا در تمام صفاتش مطلق هست، چه احتیاجی به واسطهای بین خودش و بندهاش؟
- مگر نهاینکه خدا از رگ گردن به من نزدیکتره و صلاحم رو بیشتر از هر کسی میدونه، پس چرا بهوسیلهی توسل، امیدوار به این باشم که چیزی که به صلاحم نبوده، به اینوسیله نصیبم بشه؟
کلاً وقتی به واسطه کردن کسی بین خودم و خدا فکر میکنم، بهشدت احساس تنهایی میکنم و انگار کیلومترها فاصله دارم از خدایی که از رگ گردن به من نزدیکتره.
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
ممنون میشم راهنماییم کنید تا بفهمم دارم کجا رو به بیراهه میرم.
رد ادعای تاثیر توسل و دعا در دوران غیبت
ارسال شده توسط Ysp.r.f در چهارشنبه, ۱۳۹۵/۰۳/۱۲ - ۲۱:۴۲همه در کتب دوران مدرسه خوندیم که یک فرضیه برای اثبات نیاز به آزمایش داره و این آزمایش باید حتما تحت یک شرایط خاصی باشه
مثلا شخصی فکر میکرد غذا تبدیل به موش میشه. ولی وقتی غذا رو داخل قفس قرار داد فهمید که اون موشها از جای دیگری میومدن . یعنی آزمایشش بخاطر این خطا داشته که شرایط آزمایش رو محیا نکرده بوده.
1- مبلغان مذهبی ادعا دارن که توسل و دعا در دوران غیبت ولی معصوم هم اجابت میشه. درحالی که استجابت اینها استثنا هستند و یا حداقل قاعده نیست و عمومیت نداره.
وقتی کسی ادعا میکنه که تمام توپها سفید هستند فقط کافی هست که شما یک توپ آبی پیدا کنی تا کل نظریه از نظر علمی «باطل» اعلام شود! بهش میگن مثال نقض
وقتی ادعا میکنید که دعا در دوران غیبت مستجاب میشود کافیست که یک مثال نقض پیدا بشه.
2- البته فکر اینجاش رو هم کردید. چندین و چند روایت هست که میگه دعا آداب و شرایطی داره. از این مسئله میگذرم که هیچ وقت آداب رو با شرایط جدا نمیکنید و حتی کسی که شرایط رو فراهم کرده به غلط چند آداب رو بهش متذکر میشید و ادعا میکنید که اینها هم جز شرطها هستند (تهمت نیست ، دیدم که میگم). نمیخوام اینجا محکمه راه بندازم بنابر این میگذرم
ولی فقط یک جواب ساده داره: فراهم کردن اون همه امکانات و اقتضائات و شرایط در کنار هم تقریبا فقط کار معصومین هست. من یکی از ساده ترینش رو مثال میزنم ، مرتب گفته میشه گناهان مانع استجابت دعا هستند درحالی که شماهیچکس رو سراغ ندارید که گناه نکرده باشه ! بنابر این بنده هم فوق تخصص و کارشناس کلام و عقاید هستم و هرکس دعاش اجابت نشد میتونم چشم بسته بگم گناه ! گناه !... و بقیه شرایط و آداب رو خودتون قس علی هذا...
3- از دیگر توجیهات عدم اجابت دعا این هست که به مصلحت نبوده ! درحالی که من کسی رو میشناسم که بخاطر مشکل شدید کاری و مالی و اضطراری که داشت متوسل میشد (تقریبا هر روز) به امام رضا تا اینکه زندگیش از هم پاشید و به دین و خدا و همه بدبین شد و رفت غرق در گناه شد و منم نتونستم براش کاری بکنم و نتونستم دیگه سرش شیره بمالم ! او با حقیقت مواجه شده بود و کار به جایی رسید که گفت اساسا گنبد و حرم امام رضا رو که میبینم کلا حالم بد میشه و بدم میاد و...
واقعا قربون این مصلحت والا برم ! البته خودم چندین و چند مورد تجربه کردم ولی چون کار خودم رو گیر خرافاتی مثل توسل و دعا نینداختم خیلی نظرم رو تغییر نداد چون من با واقعیت کنار اومده بودم
4- زمانهای قدیم برای خدای رود نیل انسانهای زیبا رو قربانی میکردند و دختران زیبا رو براش مینداختن داخل رود تا خروشان نشه . و وقتی آروم میشد میگفتند خدای نیل راضی شد... حکایت دعاها و توسلات امروز مردم هم همین هستش. مهمترین دلیل بر اتفاقی بودن اینها همین تصادفی بودن و غیرقابل پیش بینی بودن و غیر قاعده مند بودن هست.
همه ی ما حکایت مردی رو شنیدیم که به دعا فرزندی خواست و وقتی بچه دار شد بعدا بچه شرابخوار و عربده کش شد و آبروش رو برد و... اینم از مصلحت دعا !
5- گیر انداختن مردم در توسل و دعا این عاقبت رو داره که در سرزمین کفار همه با تلاش به همه جا میرسن ولی اینجا با انشاالله و ماشاالله به هیچ جا نمیرسیم.
در پاسخ این قضیه مدام گفته میشه که دعا باید همراه تلاش باشه ! واقعا خسته نباشید. اولا کسی که بصورت عادی میتونه کاری رو انجام بده معمولا اصلا به فکرش نمیرسه که بخواد برای هر کاری دعا و توسل کنه! کسی که دعا میکنه یعنی نتونسته کار رو خودش حل کنه. ثانیا اگر ما تلاش کنیم کفار هم تلاش کنند و هردو به نتیجه برسیم پس نقش دعا چیه این وسط؟ مگه اونا با تلاش نرسیدند؟
6- در ادامه توجیهات خنده دار اینطور بیان میشه که دعا مشکلات غیبی و احتمالی رو رفع میکنه ! اینم در هیچ آزمایشی اثبات نشده. یک سند معتبر یا یک آزمایش ثبت شده نشون بدید که دو گروه انسان بصورت تصادفی انتخاب کرده باشن و کار یکسانی رو شروع کنند. ولی یک گروه دعا و توسل کرده و دیگری نکنند. ببینیم تفاوتی میکنه یا نه؟ اینجا سر پل خر بگیری هستش که مبلغان دعا و تنبلی تا قیامت سراغش نخواهند رفت.
7- بعضی ها میگن دعا اگر اجابت نشه عوض در آخرت به اندازش ثواب میدن. خب این درست ، ولی اصلا تونستید به این سوال جواب بدید که علت عدم اجابت چی بود؟ اصلا سوال سر این نیست که بجاش چی میدن ! اینم چون شنیده بودم گفتم جواب بدم.
در پایان تاکید میکنم که در دوران غیبت همانطور که از راهنماییهای معصوم محروم هستیم از اجابت دعا توسط معصوم هم محروم هستیم. مواردی که اسمش اجابت دعا گذاشته میشه دقیقا اتفاقی هستش. مثلا علم پزشکی هنوز اونقدر پیشرفت نکرده که بتونه بعضیها رو درمان کنه بعد میان دعا میکنند میبینن خوب شد. چرا هیچ پرونده ای از هزاران و میلیون ها شخصی که توسل و دعا کردن و بیچاره شدند و کسی رو از دست دادند و درمان نشدند و... تشکیل نمیشه؟ اینها اتفاقی داروها و درمانها اثر میکنه خوب میشن و البته اکثرشون خوب نمیشن.
مورد بعدی که چنین مبلغانی توجه ندارن اینه که دارن اعتقادات مردم رو ضعیف میکنند. مثلا شخصی که خداوند روبه آبروی 14 معصوم قسم داد و بارها و بارها هر روز دعا کرد ولی نتیجه نگرفت طبق استدلال شما باید نتیجه بگیره که آبروی معصومین نزد خداوند ارزشی ندارد یا خداوند نمیشنود یا اساسا دعایی اجابت نمیشود یا... ؟
توسل و صدمه اعتقادی
ارسال شده توسط غریبه آشنا در یکشنبه, ۱۳۹۴/۱۱/۰۴ - ۱۰:۵۸با سلام
آیا اعتقاد به اینکه امامان معصوم در ممات خود هم گره گشا و پاسخگو به اهل دنیا هستند..در گذر زمان و مواجه شدن با در بسته و عدم پاسخگویی موجب سست شدن اعتقادات نمیگردد؟؟!
آیا نباید به این نتیجه رسید که کرامت امامان در زمان ممات خیلی بیشتر ساخته و پرداخته دشمنان بوده و این به دین مردم آسیب میزند؟
بنده واقعا از این بابت ضربه خوردم
مخصوصا از این حرف که وقتی پاسخ نمیگیریم میگویند عنایت شده حواست نیست!
منتظر پاسخ شما هستم