بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و عرض ادب .
در تایپک های قبلی بحث هایی پیرامون برهان علیت صورت گرفت .
اینم لینک تایپک : http://www.askdin.com/showthread.php?t=61036
بحث من با کارشناس صدیق تا آنجا پیش رفت که ایشان فرمودند :
موجودی که چه در وجودش و چه در صفاتش، محدودیت داشته باشد، یعنی برای رفع محدودیت نیازمند است. به خودش که نمیتواند نیازمند باشد وگرنه مستلزم دور است. پس به غیر خودش نیازمند است و این همانی است که در برهان وجوب و امکان در مورد واجب الوجود انکار میشود.
حال سوال بنده این است که نیاز را چگونه تعریف می کنید ؟
اگر موجودی کمالی را فاقد باشد و با به دست آوردن آن کمال وضعیت بهتری ( کامل تری ) پیدا کند میگویند آن موجود به آن کمال نیازمند است ؟
اگر تعریف بنده از نیاز صحیح است ، آیا محدود بودن نوعی نیازمندی محسوب میشود ؟
مثلا اینکه خداوند محدود به این باشد که ظلم در او نباشد ، محدود به این باشد که ضعف در او نباشد و در واقع حد وجودی او نداشتن ضعف و عیب باشد ، آیا میتوان گفت که خداوند کامل نیست ؟
اگر اینطور نباشد نمیتوانیم بگوییم محدود بودن خداوند به برخی مسائل برای او ضعف محسوب میشود بلکه این همان نقطه ی قوت اوست .
پس بار دیگر به این موضوع می پردازیم که چگونه میتوان فرق واجب الوجود و ممکن الوجود را فهمید ؟
شما گفته بودید :
از اینکه هیچگونه نیازی در او نباشد. از اینکه هیچ تکامل و تغییری در او راه نداشته باشد. از اینکه هیچ محدودیتی نداشته باشد. از این امور میتوان به ممکن یا واجب بودن یک موجود پی برد. بنابراین موجود ازلی، اگر محدود نبود و نیازمند نبود، مشخص میشود که واجب الوجود است و گرنه ممکن الوجود است.
اشکال این طرز فکر چیست که خداوند را محدود بدانیم ؟ آیا برای نامحدود بودن خداوند از هر نظر ، دلیل عقلی یا نقلی دارید ؟
