جمع بندی ماده اولیه آفرینش چه بوده است؟

سلام.
بننا منظورم نیست. بنا و ساختمان را مدنظر دارم.
مهندسی که بنا را ساخته می گوید این بنا از چیزی شبیه بتن درست شده.
اما خود بنا و ساختمان می گوید از نبتنگاکل درست شدم.
کدام درست می گویند؟

سلام
بله این که منظور شما خود بنا و ساختمان باشد در ذهنم بود اما به هر شکل سوالات همان سوالات هستند.
اما
کدام درست میگویند؟
این تضادی که شما تصویر کرده اید به نظرم همان تقابل عقل و تجربه با دین است.
عده ای گویند عقل کافی است اما دین میگوید نه عقل و تجربه ی شما محدود است.
یک طرف میگوید من باید بشناسم و درک کنم تا ایمان بیاورم. طرف دیگر میگوید میتوان بدون فهمیدن نیز به کسی یا منبعی اعتماد کرد.
دین میگوید اگر خدا چیزی گفت حتما درست گفته است و الا خدا نیست. و علم و معرفت او بیشتر و قابل اعتمادتر است. و هر اشکال و تضادی از بنا و مخلوق منشا میگیرد.
حالا در مثال شما
ممکن است بنا بگوید چطور معرفت من به خودم درست نباشد؟
بله اگر بنا، منبع معرفتی بالاتر از خود را نداشت، میتوانست به معرفت خود عمل کند.
اما وقتی خودش منبع معرفتی بالاتر را پذیرفته است پس معرفت خودش به خودش و محیط را ناقص میداند. مثلا وارد اتش میشود با اینکه تجربه و معرفت او میگوید وارد نشو!
حالا ممکن است بنا بگوید اصلا مهندسی وجود ندارد و بنای دیگری بگوید مهندسی وجود دارد.
به عبارتی یک بنا ، منبع معرفتی بالاتر و قابل اعتماد را پذیرفته و یک بنا ان را انکار میکند.
در این تضاد سخن چه کسی درست است؟
...
یا یک بنا میگوید همه بناها از بتن هستند و بنای دیگر میگوید از کاه گل و دیگری، چیزی دیگر...

بسیار خوب جناب وطاها.پاسخ شما مفهوم بود.شما می فرمایید حق با خداست و امام اشتباه می کند.حالا اجازه بدهید جناب عامل پاسخ این سوال را بدهند.

پس مفهوم نبوده است.
از همان ابتدا گفتم من چنین تضادی بین سخن خدا با امام ندیدم تا بخواهم خدا را بر امام مقدم کنم.
و به همین دلیل گفتم
اگر میتوانید به صورت گزاره های منطقی این تضاد را نشان دهید
که نتوانستید.
اصلا علم منطق برای همین است.
وقتی کسی برداشت خود را در قالب گزاره های منطقی مینویسد اشتباهات یا احیانا دروغگویی اش بر ملا میشود.
ایا شما میتوانید این تضاد را با زبان منطقی نشان بدهید؟
انسان ها وقتی ادعایی میکنند اگر روی اثباتش هم وقت بگذارند خیلی مفید است.
........
من اصراری به گفتگو ندارم
در دومین پستم به ان متذکر شدم.
اما این امر دلیل نمیشود که اگر شما سوال میپرسید یا نقد میکنید یا نتیجه میگیرید من از اندیشه ام دفاع نکنم. تفاوتی ندارد نقل بگیرید یا نگیرید
( دیده ام که خداناباورها وتجربه گراها به دین داران خرده میگیرند که چرا بدون دانش و از روی تعصب، چیزهای خرافی و دروغین را به علم گرایان و خداناباوران نسبت میدهید؟ چنانکه در این هفته اخیر در سخنان یکی از همین ها دیدم. در مقابل شما نیز بدون دانش کافی و بدون منطق چنین نسبتهایی را به دین میدهید. ثبت العرش ثم انقش.)
موفق باشید

درود بر شما جناب وطاها.
پس جنابعالی تضادی بین "شیء" و "لامن شیء" نمی بینید. همینطور است؟
یعنی شما هر دو را یکی می دانید.
اما حضرت علی این دوتا را یکی نمی داند!
از ایشان پرسیده اند و ایشان هم در جواب فرموده اند خلقت موجودات از "شیء" نبوده، بلکه از "لامن شیء" بوده.
در اینصورت شما که تضادی بین این دو نمی بینید، کلام امام را اشتباه می دانید. زیرا برخلاف نظر صحیح شماست.

درود بر شما جناب وطاها.
پس جنابعالی تضادی بین "شیء" و "لامن شیء" نمی بینید. همینطور است؟
یعنی شما هر دو را یکی می دانید.
اما حضرت علی این دوتا را یکی نمی داند!
از ایشان پرسیده اند و ایشان هم در جواب فرموده اند خلقت موجودات از "شیء" نبوده، بلکه از "لامن شیء" بوده.
در اینصورت شما که تضادی بین این دو نمی بینید، کلام امام را اشتباه می دانید. زیرا برخلاف نظر صحیح شماست.

درود

میدانید جناب انتی جهل
من نمیدانم من باید سخنان شما را بازنویسی و سر و سامان بدهم یا خودتان
الان اگر قرار باشد سخنان شما را به همرا ابهامات و تناقضاتش بررسی کنم باید برای یک کلمه شما چندین و چند فرض مطرح کنم که چه بسا خودتان بنا به سابقه بگویید اینکه منظورم نبود انکه منظورم نبود بعد گفتگو میشود کلاف سر درگم.
مثلا وقتی خواننده همین چند پست را بخواند شاید به این توجه کرده باشد که شما به سوالات من پاسخی نداده اید در حالی که من سعی کردم به سوالات شما پاسخ بدهم.
همین مسئله ساده برای انسان منطقی و طالب حقیقت معنای زیادی دارد.
چه بسا من حدث میزدم گیر کار فلان جاست و از شما سوالی میپرسیدم اما شما پاسخی نمیدهید.
مثال دیگر من میتوانستم در پستی از شما بپرسم منظورتان از بنا چیست؟
یا خیلی سوالات دیگر
اما وقتی پاسخ های مبهم و از هم گسسته شما را میبینم
ان را بیفایده میدانم.
لذا شما اگر طالب حقیقت هستید لطفا سعی کنید ادعای خود را با مقدماتش از روی منابع نقلی و عقلی ثابت کنید.
یا لا اقل به سوال های پیشین فکر کنید.
بین شی و لا من شی تضاد است اما شما روی گزاره ها و انتساب انها و برداشتتان صحبت میکنید نه صرفا کلمات. اگر چه کلمات مهم هستند.
مثلا کسی میگوید جهان از لا من شی است
دیگری میگوید لا من شی چیست؟
ان یکی میگوید: چیزی است.
و دیگری میگوید پس لا من شی که همان شی است.
....
موفق باشید

درودها بر شما جناب وطاها.
بنده جای شما باشم منبعد با فردی مثل آنتی جهل صحبت نمی کنم و اجازه می دهم جناب استاد عامل پاسخ او را بدهد.
پیشاپیش از عدم پاسخگویی های آتی شما سپاسگزارم استاد.

درود
من که گفتم برای چه پست میگذارم.
من از اندیشه خود دفاع کردم.
و نشان دادم شما نتوانستید ادعای خود را ثابت کنید.
و چیزهای دیگری نیز مشخص شد که لازم نیست توضیح بدهم...
به یاد دارم کسی گفته بود ایا امکان دارد کسی سوال کند و فقط کارشناس پاسخ بدهند؟
من نمیدانم به او چه جوابی دادند.
اما فعلا که ازادیم از شما نقل بگیریم و تناقضات و ابهامات گفتار شما را نشان بدهیم.
موفق باشید.

إِنَّمَا أَمْرُكَ إِذَا أَرَدْتَ شَيْئاً أَنْ تَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ

با توجه به نص صریح قرآن که "شیء" را قبل از ایجاد مورد اشاره و خطاب قرار داده، با حدیث ذکر شده در تضاد است که فرموده قبل از ایجاد "لا من شیء" ماده ابتدایی آفرینش بوده:

درود بر شما جناب عامل.
گگویا در شلوغی مطالب سوال بنده دیده نشد.
باا تشکر از پاسخگویی شما.

نکته ی بسیار ظریفی را طی تحقیقاتم دریافتم که نظر شما به آنها جلب می کنم:
احادیث و روایاتی که دلالت بر علم ذاتی خدا به افعال موجودات، قبل از ایجاد دارند، یا بی سند هستند و قابلیت استناد در مباحث علمی جهت نتیجه گیری ندارند، مثل نهج البلاغه؛ یا اسناد صحیح ندارند، مثل روایات کافی و مناقب آل ابی طالب و عیون اخبار الرضا و ...
به این معنا که وقتی از قرآن سندی مبنی به علم خدا ارائه می شود، عالمیت خدا به رویدادها را "حین" روی دادن می رساند، نه قبل از آن.
مثلا آیه ای دال بر علم ازلی خداوند بر وقوع عذاب در دست نیست، بلکه آیات شهادت می دهند اراده بر عذاب پس از آفرینش موجودات انجام شده.
اینکه خدا غیب می داند، مطلوب شما را استحصال نمی کند. مثلا زنبور از بوهای غیب در نزد انسان باخبر است!
یا گربه سانان در تاریکی به اشیایی که از چشم ما غایب است عالمند.
بعضی حیوانات چند لحظه قبل از زلزله به آن علم دارد.
اینها مصداق علم غیب است که منحصر و محصور در علم خدا فقط نیست.
آنچه شما درصدد اثبات آنید، بسیار فراتر از این موارد جزئیست.
آنچه موجود است و از دید ما پنهان که معدوم نیست! حالا خدا به آن علم داسته باشد! علم غیب همین است. اما بحث اینجاست که خدا طبق ادعای شما باید به معدوم قبل از ایجاد علم داشته باشد و به اعمال آینده ی آن، که چنین سندی در قرآن نیست!
آنچه در قرآن هست نهایتا علم به موجودات و افعالشان را بعد از ایجاد اثبات می کند نه قبل از آن.
و نکته ی مهم مورد نظر بنده این تفاوت بسیار مهم بین قرآن و احادیث و روایات بی سند یا ضعیف السند است.
پس علم به موجودات و افعال شان حین اینکه موجود هستند، دلالت بر علم به موجودات و افعالشان در علم و قبل از ایجاد ندارد.
با این تفسیر، خدا الان آگاه است در فکر من چه می گذرد اما آگاه نیست و علم به افکار نیم ساعت بعد من ندارد.
زیرا افکار نیم ساعت بعد من، الان معدوم هستند!

با سلام.

علم مسبوق به اراده است تا علم به چیزی نباشد ایجاد ان ممکن نیست،در ثانی اراده از مقام فعل انتزاع میشه به عبارتی موجودات امکانی نیز منشا یک امر انتزاعی نیستند،بلکه وجود موجودات ناشی از علم است که البته در مقام ذات علم عین قدرت است.....پس خدا قبل از خلقت به انچه خلق میکند علم دارد چون علم فعلی حق ناشی از علم ذاتی است به عبارتی علم ذاتی مقدم بر علم فعلی حق است واینجور نیست که علم فعلی حق چون خارج از ذات حق است پس در مقام ذات از این علم خبری نیست.....این را بوعلی گفته که صور ماهیات همه خارج از ذات است و قائم به ذات ،که همین مشکل رو برای او ایجاد کرده که علم ذاتی حق به موجودات را منتفی میکند.....

در موضوع جبر نیز علم حق هیچ دخلی در جبر ندارد،حتی در زبان متعارف نیز گفته میشه اگر خدا بخواهد نه اینکه اگر خدا بداند....

ولی خود خواست و مشیت و اراده حق متاخر از علم است و ربطی به علم حق ندارد...بلکه علم حق که یک امر وجودی است هیچ وقت به یک امر عدمی تعلق نمیگیرد و البته اون شئ نیز که خدا گفته اشاره به مقام علمی اون شئ داره نه مرتبه عدمی اون شد اصلا عدم چیزی نیست تا مورد اشاره هم قرار بگیره.....انشان نیز که علمش بسیار محدود است در صورت تفصیل یک علم در ذهنش به مقام اجمالی ان توجه میکند تازه این خود خیلی ناقصه....

سلام و درودها بر شما جناب عرفان علوی.
در مورد عبارت قرمزرنگ قبول دارم جمله کمی ابهام زاست. بهتر بود موجود رو در گیومه می آوردم تا تاکید بیشتر به وجود و ایجاد رو نشون بدم.
عرضم اینه که خدا در علم ذاتی اش علم به "وجود" معدومات نداره، و در ادامه توضیح دادم که علم ذاتی خدا به تقدیرات ممکن یا همون ماهیات معدوم تعلق میگیره.
بعد از ایجادشون، به "وجود"شون.
وگرنه دیگه ایجاد معنایی نداره.
ابن سینا تا اینجا این معما رو خوب حل کرد اما ادامشو نتونست محاسبه کنه و به خطا رفت.
اما همینقدر که تونست تا اینجا برسه که علم ذاتی امکان نداره به وجود تعلق داشته باشه بازم عالیه.
بنده هم ابتدا موافق نظر صدرا بودم. اما بعد از سالها تفکر موفق شدم تناقضات این مسئله ی مهم رو پیدا کنم. علم کلام، بعد از خود خدا، سخت ترین سوال هوش دنیاست و ضریب هوشی بالایی رو طلب می کنه.
بنده اطمینان دارم یکی دو ماه با شما در این باب صحبت و بحث کنم، در نهایت شما متقاعد خواهید شد تنها نظریه ی بدون اشکال همینه که بنده بهش رسیدم.
متاسفانه نظریات اشتباه اونقدر تبلیغ شدن که بعلت تواتر بعنوان علم پذیرفته شدند.
و مشکل اینجاست تعداد کسانی که قادر به درک روش حل این مسئله هستند خیلی کمه. شاید در هر عصری فقط چند نفر توان ادراک این استدلالاتو داشته باشن.
بنده فکر می کنم شما این قابلیت رو داشته باشید. با شما وقت میگذارم چون دارم حس می کنم نظراتمون داره به هم نزدیک میشه.

جناب انتی جهل فکر میکنم شما بین عدم نسبی و عدم مطلق خلط کردین عدم نسبی همین عدمیات زمانی هستند که نسبت به زمان میسنجیم یا معدومات علی و معلولی که نواقص معلول در علت معدوم است خبر از عدم نسبی که مشکلی نیست مانند خبر از اینده اشخاص حتی به وسیله بندگان صالح یا اخبار جوی معمولی ...امری اگر معدوم مطلق باشد که اصلا پوچ و باطل است ولی معدومات نسبی همگی دارای ظرف وجودی خود هستند که البته مراتب امکانی بین انها مباینت ایجاد نموده مثل همین زمان و مکان و حوادث متعلق به ان ...موجود مادیست که در متن این حوادث واقع شده وگرنه برای یک موجود خارج از زمان توالی زمان بی معنی است.فرضا شما اگه یک موجود سه بعدی رو وارد دنیای موجودات دو بعدی کنی موجودات دو بعدی فقط مقاطعی که منطبق با جهان انهاست رد درک میکنند نه همه اون موجود رو و فکر میکنند قبل از اون مقطع موجود معدوم بوده وبعد از اون نیز معدومه هنوز نیومده در حالی که موجود سه بعدی در ظرف وجودی دیگری وجود دارد....توالی عبور این موجود سه بعدی حکم زمان رو برای دو بعدیا داره....

علم حق نیز بلا تشبیه اینطوریه در هر مرتبه جوری نمود میکنه تا میرسه به مرتبه مادی یعنی ظهور علم حق در مراتب مادی یک جا نمیتونه مظروف قرار بگیره ماده بهش حد میده مانند دست انسن و دریا حد از گنجایش دست است نه از دریا....

[="Franklin Gothic Medium"]

وجود علمی: وجود به شرط لا از خارجیت.
وجود خارجی: وجود به شرط شیء از خارجیت.

ما،در نتیجه داریم درباره دو چیز صحبت می کنیم: شیء خارجی و شیء غیر خارجی. که در نتیجه علم خدا به شیء تعلق نمی گیره، بلکه به شیء غیر خارجی تعلق می گیره. (طبق اصل لایبنیتز: رابطه اینهمانی بین شیء و شیء غیر خارجی برقرار نیست.)

از نظر شما اشکال اینجاست که چگونه می شود که خدا بواسطه علم حاصل کند.
با ذکر مثالی توضیح می دهم:
شما دبیر ریاضی هستید و من یک کودک سه ساله.
از شما می پرسم یک با یک چندتا می شود؟
شما می فرمایید:2
شما به سوال من علم نداشتید، اما آگاهی به سوال من و پاسخ به آن، آیا به علم شما اضافه کرده؟!
خیر. چون پیش از این هم سوال را می دانستید و هم جواب را.
اما برای شما آگاهی از سوالی که یک کودک سه ساله ممکن است بپرسد، و کدام سوال را خواهد پرسید، پیدا شده.
همین آگاهی علم تفصیلی خداست که قبل از فعل کودک مردد و اجمالی بوده است.
یعنی شما ابتدا بی نهایت احتمال، از سوال احتمالی مرا محتمل می دانستید و عالم به علم ریاضی هم بودید، اما انتخاب مرا نمی دانستید که مثلا یک+ یک را می پرسم یا دو+ دو یا ...
رب العالمین یعنی همین.
یعنی مربی و آموزگار.
خدا به اعراب می گوید ده بر یک پیروزید الان.
ایمان آنها ضعیف می شود.
خدا به این ضعف علم پیدا می کند.
قبل از اینکه اعراب بپرسند الان چند بر یک پیروزیم؛ خدا آیه ی ناسخ نازل می کند و می گوید الان دو بر یک.
مهیمن یعنی همین.
اینجا نیازمند موجودیست که سوال پرسیده، نه شخص پاسخگو!
الان بالای صفحه اصلی انجمن نوشته:
کارشناس پاسخگو آنلاین است.
آیا با پاسخگویی به سوال کاربران، بر علم پاسخگو افزوده خواهد شد؟!
واقعیت این است که موجودات دائما از خدا می پرسند نتیجه ی این عمل و آن عمل ما چیست؟
و خدا هم به آنها پاسخ می دهد در طی دوران موجودیت شان.
و همین سوال و جوابها می شود مثلا زندگی و سرگذشت بنده و شما.
پس خدا صمد است و بی نیاز از سوالات ما.

درود جناب عامل.
به شما عرض کردم در هیچ سند صحیحی علم خدا به موجودات در حالی که معدوم هستند وجود ندارد.
شما الان متن روایت را صحیح آورده اید؛ اما ترجمه اشکال دارد و این روایت صحیح السند است.
شما لطف بفرمایید موجودات را در نص عربی به ما نشان دهید، چون در ترجمه فارسی هست!
این روایت گفته ی مرا اثبات می کند که می گویم قبل از ایجاد خدا به اشیا علم ذاتی دارد.
شما باید سندی دال بر علم ذاتی خدا به موجودات رو کنید!

سلام.

تقدیر بعد از اراده است،و بعد از اراده حکم است و قضا در مقام ذات ما مقدار نداریم،بلکه در ان مقام همه کمالات اشیا به نحو بساطت و بدون تمایز به یک مصداق وجود دارد،خداوند کمال موجود رو میده منتها دوری از ذات بهش حد و قدر میده،اینجور نیست که خدا در مقام ذاتش به شئ قدر بده بعدش اونو صادر کنه ،هر چند حق در مقام ذات کشف قدری نیز از شئ در مراتب امکانی دارد یعنی علم به نحوه وجودی شئ در مراتب امکانی.....

خود جهنم وبهشت مظاهر اسم الهی هستند مثلا جهنم مظهر اسم غصب حق است که همون دوری از رحمت و عدم التفات حقه،پس وجود مستقلی از خود ندارند،و در ظرف خود موجودند....

شما میگید خدا از فکر من در یک ساعت بعد اگاه نیست چون هنوز مورد خلق قرار نگرفته و معدوم است یعنی در حوزه زمان نیز علم حق رو ناقص میدونید!!!و علم الهی رو انفعالی از معلوماتش میدونید به عبارتی خداوند در ذاتش به معلوماتش جاهل است،!!!توضیح هم دادم که معدم یا مطلق است یا نسبی که معدم مطلق که اصلا پوچ است و نمیتوان ازش خبر داد چه ذهنا چه خارجا،ولی معدوم نسبی چرا میشه ازش خبر داد و از نسبت وجودات است که میتوان از ان خبر داد،مثلا شما دست میکنید جیبتون دنبال اسکناس میگردین ولی همش پول خرد است ولی خبر از نبودن اسکناس میدین این خبر از نبود اسکناس نسبییت ...

ما در مقام ذات مقدار نداریم هر چه تعین وجودی میپذیره در مقام بعد ذاته...

سلام

جبر؟(خارج از بحث اما ):

مثال خوبه اگه یه نوع دیگه بگمش

یک نفر یک بازی ساخته. و میدونه کل ماجرای بازی چیه.

اما ایا گیمرها دقیقا حرکاتی و انتخابهای دارن که مد نظر سازندشه؟هم نه هم اره

ایا گیمرها خارج از اون طرح ساخته شده بازی انتخابی دارن؟

پس نه جبره نه اختیار. چیزی بین این دو.

خدا که فراتر از یک سازنده بازیه.

احسنت بر شما جناب روح سبز.
ناظم هستی اختیار موجودات را بواسطه ی مقادیر معین علم و قدرت اعطایی محدود کرده.
مثلا هیچگاه علم بشر به جایی نخواهد رسید که کره ی زمین را از مدار خورشید حرکت داده و به ظلمات فضا ببرد زیرا کره ی زمین ایجاد شده تا حیات ممکنات را پذیرا باشد. پس هیچ موجودی نمی تواند ممکنی که خدا قصد ایجاد آن را دارد ممتنع نماید.
پس میزان اختیار موجودات محدود است، نه مطلق. جبر هم به همین ترتیب.
وضعیت موجودات چیزی بین جبر و اختیار است.
خدا به زنان پیامبر می گوید بین زندگی دنیا و آخرت یکی را انتخاب کنند.
پس مشخص می شود زنان پیامبر حق انتخاب داشته اند.
اگر فرض کنیم خدا از ابتدا از انتخاب آنها باخبر است، اصلا چنین آیه ای نباید نازل شود، چون هیچ چیز تغییر نمی کند.
اگر خدا بداند زنان پیامبر دنیا را انتخاب می کنند در نهایت، پس می داند که آخرت را انتخاب نمی کنند. در اینصورت وقتی کسی علم به سرانجام کار دارد سکوت می کند. زیرا اگر زنان پیامبر بواسطه ی توصیه ی پیامبر تصمیم به انتخاب آخرت بگیرند، خدشه در علم خدا پیدا می شود.
پس خداوند منتظر است تا انتخاب همسران پیامبر را مشاهده کند.
در نهایت انتخاب زنان پیامبر، می شود همان سوال آنها از خدا و نتیجه ی انتخابشان پاسخ خدا خواهد بود.
و به این ترتیب علم اجمالی خدا به انتخاب زنان پیامبر به تفصیل حاصل می شود.
اینجا واسطه ی تفصیل، انتخاب و اختیار است، نه اجبار.
حالا شما می خواهید بدانید خدا از ابتدا دقیقن می داند چه انتخابی صورت می گیرد؟ عرض کنم خیر. زیرا دقیق دانستن لازمه اش علم تفصیلیست و علم تفصیلی لازمه اش وجود است، در حالیکه انتخاب زنان پیامبر قبل از انتخاب، معدوم است، نه موجود و علم تفصیلی به معدوم محال است.

سلام جناب antijahl

منظور بنده رو نصفشو درست فهمیدید

اما نصف دیگش اینکه سازنده بازی از ابتدا میدونه اخرش چی میشه

ما هر مثالی بزنیم کامل نیست چون مثال رو داریم راجب کسی ( خدا ) بکار میگیریم که عین کماله و کامل کامله.مثال بازی هم فقط یه بخش از پازل رو حل میکنه.

شما راجب زمان یه کم بخونید میبینید که زمان یک وجودیت مادی داره . خدا خارج از زمانه و اصلا زمان برا خدا نمیگذره. پس همین الان من رو خلق کرده.همین الان من رو پشت میز میبنه و در عین حال همین الان منو در جهنم یا بهشت میبینه. ( همچین خصلتهای داره که خداست. اگه نه ...)

اینکه خدا حق انتخاب میده به مثلا زنان پیامبر میخوات بگه خودتم بفهمی ای زن پیامبر که خودت انتخاب کردی چوبشم خودت میخوری.

نکته دیگه اینکه انتخابها به یک چپ و راست ختم نمیشه که بگم خب خدا نگاه میکنه میبینه ما چپ نرفتیم پس 100 در صد به سمت راست خواهیم رفت.

همین دو راه ساده چپ و راست . اگه من راست انتخاب کنم از نظر شما خدا میگه خب پس این راست میره و اخر راست هم که دره هست.

اما اگه من هی برم توی راست هی بیام توی چپ چی میشه؟ این خدای ذهن شما گیج میشه!

حالا تصور کنید روزانه چندصد انتخاب دارم !! و هر دقیقه و ثانیه حتی

بخوام با همون مثال سازنده بازی بگم اینو میگم:

من به شما میگم یه نفر بازی ساخته با انتخابهای فراون اما تا شما بازیو شروع کنی میفهمه انتخابهات چی هست و اخرش چی میشه.

خب شما وقتی ببینی این سازنده رو مریدش میشد و میگید بابا این دیگه کیه و اگه این قدرتاشو در انتخابهای نکرده روز هم نشون بده شما حتما اون رو فوق بشر میدونید.

کم کم به همچین کسی میگم خدا!( البته در مثال یاد شده)